Het aanbod van het dagbestedingsteam is in de laatste jaren sterk geëvolueerd. En dat is ook niet verwonderlijk als je bedenkt dat ook de doelgroep van OC Cirkant aan het veranderen is. We merken dat nieuwe aanmeldingen bij de voorziening vooral gericht zijn op gedrags- en emotionele problematieken (GES) en niet-aangeboren hersenaandoeningen (NAH). Beiden een doelgroep met een eigen unieke aanpak. We praten met Benjamin, Jani, Jana en Josefifien, de collega’s van dagbesteding en logo die zich het vaakst richten op de NAH-bewoners.
HOEZO NIEUWE UITDAGINGEN?
NAH-cliënten hebben een compleet andere achtergrond dan de bewoners waarvan de beperking zich rond de geboorte heeft gemanifesteerd. Voor mensen met NAH is er een leven voor de beperking en een leven erachter. Dat zorgt er ook voor dat zij andere zaken gewoon zijn en andere dingen verlangen van de manier waarop ze hun dag besteden.
WAAR LIGT HET VERSCHIL?
We merken dat er nood is aan een meer doelgerichte activering. Activering die daarenboven ook beter aansluit bij hun eerdere levenservaring. Denk maar aan hobby’s die vroeger werden uitgeoefend of zaken waar ze voorheen ook interesse in hadden,
maar moeilijker zijn geworden om verder te zetten. Daarnaast valt het ook op dat NAH-cliënten veel meer bezig zijn met het eindresultaat. Het gaat er niet alleen om dat het gezellig is om samen met iets bezig te zijn. Er moet ook een duidelijk doel zijn, iets waar ze naartoe kunnen werken.
HOE SPELEN JULLIE DAAROP IN?
Sowieso is het een zoektocht. Samen met de collega’s leren we de cliënten beter kennen en krijgen we ook voeling met hun interessegebied. En dan gaan we een aantal dingen uittesten. Zo gingen we op brouwerij- en op bedrijfsbezoek; richtten we ons meer op de actualiteit, organiseerden we een quiz. En dat sloeg aan. Dus dan gaan we zo’n aanbod verder uitwerken en uitbreiden. We kijken daarnaast ook naar de bezigheden van vroeger. Veel van de mannen hadden zelf een ‘materiaalkot’ en konden al overweg met een zaag en ander werkmateriaal. Vandaaruit is dan bijvoorbeeld het idee van ons houtatelier gegroeid. Ook dat hebben we een aantal keer uitgetest vooraleer het te verankeren in de werking. Er is ook een atelier waar er gefocust wordt op
crea-projecten, maar vaak zijn dat dan projecten die niet in één sessie klaar zijn. We spenderen dan enkele weken aan het maken van één iets. Zo maken we daar nu bijvoorbeeld potloodhouders, maar we starten al bij het zelf maken van de lijm.
DAT IS INDERDAAD WEL HEEL DIVERS. BEHALVE DE INHOUDELIJKE AANPAK VAN DE ATELIERS, MERKEN JULLIE NOG ANDERE VERSCHILLEN?
Ja, de aanpak van NAH-cliënt is toch sowieso anders. Je moet je flexibeler opstellen en voorbereid zijn op verandering. Om te beginnen zijn de agenda’s van de NAH-cliënten soms een uitdaging. Zij moeten vaak nog frequenter op ziekenhuisbezoek en daarnaast komen er nog veel meer verschillende mensen op bezoek (denk maar aan kinderen, oud-collega’s …), en dat kan wel eens roet in het eten gooien als je iets gepland hebt in het atelier. En er steekt al vaker eens een slechte dag op, en dan heeft de cliënt geen zin om verder te werken aan dit of dat. Dan is het aan ons om op zoek te gaan naar een waardig alternatief. Maar het spreekt voor zich dat dit voor ons wel een uitdaging is. Het is dus wel intenser om de NAH-cliënten te begeleiden. De handelingen zijn in dergelijke atelier ook moeilijker, waardoor er ook wat meer intensieve ondersteuning nodig is.
NIET ALTIJD EVIDENT, DUS?
Neen, dat klopt. Maar dat zorgt er ook wel voor dat er een intensere band ontstaat en dat het nog zoveel deugd doet als we op zoek gaan naar een oplossing, en dat het ook lukt. Als de cliënten het fijn vinden en enthousiast zijn, dan is onze opzet geslaagd. En dat is uiteraard ook waarom we zoveel voldoening uit onze job halen.
> Het houtatelier is nog op zoek naar bruikbaar en degelijk werkmateriaal. Heb jij nog een accu-boormachine, accu-schroevendraaier, boorstatieven, soldeermateriaal … liggen? Laat het dan zeker even weten. De collega’s kijken graag of ze het kunnen gebruiken.